یوونتوس باید خط دفاعش را سامان دهد

یوونتوس در 32 بازیش در سری آ تنها 17 گل خورده و 18 بار کلین شیت کرده است، این ما را متوجه یک دفاع عالی می کند و یوونتوس را به خاطر قابل اعتماد بودنش تشویق می کنیم. هر چه که نباشد، بالاخره این تیمی است که دقیقا می داند چگونه به صورت یک واحد یکدست عمل کند و تیم حریفش را دیوانه کند. با این حال، وقتی بازی تیم هایی مثل اتلتیکو مادرید را نگاه می کنیم، که بارسونا را در لیگ قهرمانان مغلوب می کند، نمی توانیم جلوی خطور کردن این فکر را به ذهنمان بگیریم که خط دفاع یوونتوس، درحالی که اغلب اوقات اینقدر عالی است، آیا برابر مهاجمانی که کیفیت بی نهایتی دارند هم همینقدر خوب است؟

وقتی غول های تورین به بایرن مونیخ در دور یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان برخورد کردند، بسیاری از جمله نویسنده ی این مطلب، آن را نبرد یک دفاع زیبا در برابر یک حمله ی زیبا توصیف کرده بودند. اما در عرض 55 دقیقه، باواریایی ها دو گل در خانه ی یوونتوس به ثمر رسانده بودند. شاید اضطراب به آنها غالب شده بود و ترس روانی موجب شده بود که بیانکونری در سطحی پایین تر از معمول خودشان عمل کند. اما این موضوع در نیمه ی دوم دور برگشت بدتر شد، وقتی بایرن 4 گل در برابر چشمان هوادارانش زد و به جمع 8 تیم پایانی راه پیدا کرد.

آنها مجبور شدند که عقب و عقب تر بنشینند و در برابر رقیبشان دفاع کنند. یووه نمی توانست به بایرن فشار بیاورد و مردان پپ گواردیولا بالاخره راهشان را باز کردند و تیم رقیب را مجبور به ارتکاب اشتباهات عجیب و غریب نمودند. لئوناردو بونوچی و آندره آ بارزالی نتوانستند برابر روبرت لواندوفسکی و دوستانش ایستادگی کنند.

شاید بتوان گفت که یووه برابر یک خط حمله ی بسیار متعادل سرشار از مهارت و استعداد قرار گرفته بود، با این حال در دور گروهی برابر سویا در خارج از خانه دفاع های میانی دچار اشتباه شدند و برابر کوین گامیرو و فرناندو یورنته مغلوب شدند و دومی، بازیکن سابق یووه، گلی را به ثمر رساند و باعث شد یوونتوس به عنوان تیم دوم به دور بعد راه پیدا کند.

باید گفت که یووه به ندرت در سری آ دچار چالش جدی می شود و آنها اجازه دارند که مالکیت توپ را داشته باشند، به شکلی که نخواهند توانست مشابهش را در اروپا تکرار کنند. با این حال، حتی وقتی برابر مهاجمان خوب لیگ هم بازی می کنند، به همان اندازه اضطراب در بازیشان مشهود است، همان طور که برابر مارکو بوریلو بازی با کارپی در ماه دسامبر دیدیم.

هفته ی قبل برابر میلان، نیاز به عملکرد فوق العاده ی جانلوییجی بوفون بود که تیمش را که مرتبا به مشکل می خورد نجات دهد. او در هفته های اخیر مجبور شده که کمی بیشتر تلاش کند او در 6 بازی 22 واکنش انجام داده، در حالیکه در 15 بازی قبلش میزان مشابهی را انجام داده بود.

باید گفت که دنیله روگانی در جال حاضر به جای جورجو کیه لینی باتجربه بازی می کند، اما تیم در خط دفاع عصبی تر از همیشه به نظر می رسد. بخش عمده ی رکورد جدید و تاریخی بوفون به لطف مردانی که روبرویش بازی می کنند به دست آمده است، اما باید بدانیم که یوونتوس بدون او کمی سر در گم است، به خصوص که او بالاترین درصد سیو اروپا را داشته است، تنها کوین تراپ از این حیث از او موفق تر بوده است.

این ها را که گفتیم به این معنی نیست که یوونتوس در خط دفاع آمار محشری ندارد. بالاخره، آنها ثابت کرده اند که می توانند در برابر تیم های بسیار هجومی مانند گنزالو ایگواین و ناپولی اش در هفته های اخیر ایستادگی کنند. اما نکته اینجاست که باید بیشتر از اینها کار کنند، به خصوص در بازی با تیم هایی که از خط حمله ی قدرتمندی برخوردارند و به آنها اجازه ی کنترل بازی به آن شکلی که خودشان عادت دارند نخواهند داد.

در اروپا یوونتوس تاوانش را پس داد، اما در حالیکه خیلی ها حاضرند روی جانشان شرط ببندند که اتلتیکو مادرید در بازی های بزرگ گل نخواهد خورد، آیا می توان همین حرف را در مورد یوونتوس گفت؟ شاید بازی بعدی این تیم اسپانیایی برابر بایرن مونیخ در نیمه نهایی قدرت خط دفاعشان در مقایسه با یوونتوس را بهتر می نشان دهد.

^{مینا روزکی, ESPNFC}

«به اشتراک گذارید»

نازنین راهبر«نگارنده اخبار»

ارتباط با نگارنده: